SPIRITUELE STERVENS- en/of ROUWBEGELEIDING
De bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen
en ied’reen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen.
We zien ze vallen naar de grond
en dan opnieuw weer groeien
zo heeft de aarde ons geleerd
dat al wat sterft zal bloeien.
-Toon Hermans-
Men zegt wel eens: "Als je sterft, is het gedaan; er is niets meer na de dood..."
Dat is noch mijn Spirituele Overtuiging noch mijn Spirituele Ervaring.
Sterven is slechts Overgaan, terug naar Huis gaan, daar waar je vandaan kwam en nu terugkeert.
Leven is Her - Inneren van je Oorsprong.
Het Leven is op weg gaan met jou Levensplan. Om je te Verbinden met je Oorsprong.
Maar het Verdriet wanneer Iemand op sterven ligt, het verdriet door het verlies van een Dierbare, het Lijden dat het Sterven en/of het Overgaan van een Dierbare met zich kan meebrengen, kan ook verwijderen van deze Oorsprong.
"Verliezen" is een deel van het Leven, maar de verwerking ervan kan zinvol(ler) gebeuren als men dat niet alléén moet doen...
Ik heb het zélf meegemaakt...
Maar ik ben er ook doorgekomen, heb de Kracht van het Leven terug mogen opnemen en me opnieuw mogen Verbinden met de Oorsprong om terug volop in de Liefde te leven en er van te genieten.
Van daaruit kan ik je begeleiden. Van daaruit wil ik je begeleiden.
Om jou te helpen jou Weg, jou Verbinding, jou Vertrouwen in het Leven en in de Oorsprong terug te vinden…:
…Ik kan jou helpen en naast je staan, tijdens je Stervensweg. Zodat je geen eenzaamheid, geen angst, geen vertwijfeling meer hoeft te voelen. Meer zelfs..., je Stervensweg brengt je terug naar Huis...!
…Bij je Rouwproces, als je dagen, weken, maanden, ja zelfs jaren na het verlies van je Dierbare niemand meer hebt tegen wie je over dat verlies kunt praten of bij wie je terecht kunt.
Ik ben er dan om samen met jou te huilen, te praten, te lachen, te denken, te delen, te voelen, te mediteren, te wandelen, te zoeken,...; wat je ook maar nodig hebt.
En wie is dan die "Jou":
- Jij, lieve mens, die aan het einde van je Leven bent gekomen…
- Jij, lieve mens, die een dierbare naaste verloren hebt: een (klein)kind, een partner, een ouder, een vriend(in), ...
- Jullie, prachtig koppel dat de weg naar elkaar niet meer vindt omdat je elk met je eigen verdriet zit...
- Jullie, "overblijvend" gezin, dat niet (meer) met elkaar durft praten over het verlies omdat je elkaar geen pijn en geen verdriet wil doen...
- jij, oma of opa of alle twee, die je prachtige kleinkind verloren hebt en je toch sterk houdt voor je kind(eren)...
- jij, die ...
Ondanks al dat verdriet, die pijn, die woede, die eenzaamheid, die angst, die ...
… Het Leven is toch een Zegen!
… Het Overgaan is ook een Zegen!
… En ook jij kan die Zegen (her)vinden!
NAMASTE
PS: wil je mij er graag bij hebben, stuur me dan een berichtje via de tab "contactformulier"
Copyright © Alle rechten voorbehouden